Ontwaken

Lezeres Karen Rice, die 2 keer een operatie onderging ten gevolge van borstkanker en in Houston (Texas) woont, schreef naar Amoena en heeft ons gevraagd haar verhaal over Echt leven te delen. Het verhaal inspireerde ons en we hopen dat het hetzelfde effect op jou heeft!

Toen men mij enkele jaren geleden zei dat ik borstkanker had, begon ik God uit te vragen: 'Waarom doet u dit mij aan? Wat heb ik gedaan tijdens mijn leven om dit te verdienen?' Ik realiseerde me later dat het echt een ontwaken was voor mij. Er moet wel een reden voor zijn. Die vijf jaar voor mijn eerste borstkanker zijn voorbij en in de plaats van mijn lot te beklagen, zie ik de positieve kant ervan.

Ik heb geleerd alles te bekijken als een nieuw begin – om meer te doen en te zien, met een volledig nieuw perspectief op het leven. Als ik aan het geschenk van het leven dat ik gekregen heb denk, weet ik dat ik me zal ontwikkelen en sterker zal worden door al mijn ervaringen. Na de borstkanker kreeg ik wat de dokters 'neuropathische pijn' noemen: een diagnose van zware zenuwschade. De pijn is er gewoonlijk de hele dag, en sommige dagen zijn erger dan andere. Later kreeg ik de diagnose lymfeoedeem. Na elke nieuwe diagnose bleef ik lachen en zei ik tegen mezelf: 'Gelukzak die je bent.' Ik was een tijdlang niet gelukkig met de manier waarop mijn borstzone eruitzag na mijn eerste operatie en met de pijn die ik elke dag moest doorstaan, tot ik besloot dat dat afgelopen moest zijn. Zelfs toen ik enkele jaren later een nieuwe kankerdiagnose kreeg (dikke darm). Hierdoor werd ik volledig verrast. 'Ik heb mijn tijd als kankerpatiënt al gehad', dacht ik bij mezelf. 'Waarom nog eens?' Ik maakte er soms grapjes over, maar vanbinnen huilde ik: 'Wat ben ik eigenlijk, de kankerdrager?' Maar zelfs met de pijn die ik bij elke diagnose moest dragen, en alle gevechten die ik mijn hele leven heb moeten leveren, voel ik me nog steeds echt gezegend. Ik herinner mezelf eraan dat ik nog steeds mijn leven heb – wie ben ik dan om te klagen?

Tijdens een van mijn operaties kreeg ik een mirakelachtige ervaring en ik voelde de drang om die neer te schrijven. Ik zette die ervaring om in een gedicht en noemde dat 'Vrede'. Schrijven werd een therapie voor mij. Ik nam dat gedicht samen met de vele andere die ik tijdens mijn periode van borstkanker had geschreven en ik bracht ze samen in boekvorm. Ik was genoeg gezegend om het boek gepubliceerd te krijgen onder de titel 'True Simple Poems of Life, Faith and Survival (Ware, eenvoudige gedichten over leven, geloof en overleven)'. Later publiceerde ik een inspirerend kinderboek en ik werk nu aan mijn derde. Ik hoop dat iedereen die de kans heeft mijn gedichten te lezen, zich geïnspireerd voelt. Mijn gedichten komen recht uit het hart, zo echt als maar mogelijk is. Met de woorden en regels van elk gedicht en elke stelling wil ik een positieve invloed hebben op mensen die ziek zijn of een ander probleem hebben, zodat ze de kracht kunnen ontwikkelen om het leven op een nieuwe manier te omhelzen. Ik heb nooit de bedoeling gehad een schrijfster te worden. Ik werd het gewoon. Ik geloof echt dat als je een verschrikkelijke tragedie of een verschrikkelijke ziekte als kanker overwint, daar een reden voor is. Je hebt een doel -- en ik wil tijdens mijn leven uitzoeken wat mijn doel nu precies is.

Daar draait het bij mij nu volledig om: inspiratie. Ik ben er het bewijs van dat je niet één, maar twee keer kanker kunt overwinnen, op voorwaarde dat je het op tijd ontdekt, gelooft en dat geloof toelaat jou de weg te wijzen. Ik zeg niet dat het gemakkelijk zal zijn, maar je moet geloven.